Wełna – włókno naturalne białkowe uzyskiwane z okrywy włosowej (sierści) owiec i jagniąt. Mianem wełny określa się także sierść takich zwierząt jak lamy, wielbłądy, kozy, króliki i inne, przy czym w międzynarodowych klasyfikacjach towarowych ten rodzaj włókien pochodzenia zwierzęcego klasyfikowany jest jako cienka sierść zwierzęca. Włókno wełniane ma charakterystyczne cechy (karbikowatość, łuskowatość, zawiera lanolinę), dzięki którym nadaje się doskonale do wytwarzania wysokiej jakości wyrobów włókienniczych.
Wełna owcza uzyskana przez strzyżenie żywych owiec, zwana również runem lub strzyżą, stanowi doskonały surowiec włókienniczy do wyrobu wysokiej jakości tkanin, dzianin i włóknin. Na Bliskim Wschodzie wyroby z wełny wytwarzano już w starożytności.
Wełna może być także pozyskiwana w wyniku zbierania sezonowo traconej przez zwierzęta okrywy włosowej (np. wełna wielbłądzia i z dzikich kóz) albo wyczesywania (np. wełna kóz hodowlanych, włókno z królików angorskich).
Wysokiej jakości wełnę, bardzo miękką, puszystą, o cienkich włóknach, długości od 4 do 12 cm, otrzymuje się z owiec rasy merynos. Ma ona jednocześnie największą zdolność do spilśniania. Grubszą wełnę uzyskuje się z ras owiec długowełnistych i nizinnych. Długość włókien wełny owiec długowełnistych dochodzi nawet do 40 cm. Cenionym rodzajem włókna typu wełnianego jest kaszmir pozyskiwany w wyniku zbierania okrywy włosowej kóz kaszmirskich, o bardzo cienkich (16-18 mikrometrów) i miękkich włosach.
